نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 401
سپس چهارمين حكم را در زمينه" حجاب"
چنين بيان مىدارد:" هنگامى كه چيزى از متاع و وسائل زندگى از همسران پيامبر
ص بخواهيد از پشت حجاب (پرده) بخواهيد" (وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ
وَراءِ حِجابٍ).
گفتيم اين امر در ميان اعراب و بسيارى مردم ديگر معمول بوده و هست كه به هنگام
نياز به بعضى از وسائل زندگى موقتا از همسايه به عاريت مىگيرند، خانه پيامبر ص
نيز از اين قانون مستثنا نبوده، و گاه و بيگاه مىآمدند و چيزى از همسران پيامبر ص
به عاريت مىخواستند، روشن است قرار گرفتن همسران پيامبر در معرض ديد مردم (هر چند
با حجاب اسلامى باشد) كار خوبى نبود لذا دستور داده شده كه از پشت پرده يا پشت در
بگيرند.
نكتهاى كه در اينجا بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه منظور از"
حجاب" در اين آيه پوشش زنان نيست، بلكه حكمى اضافه بر آن است كه مخصوص همسران
پيامبر ص بوده و آن اينكه مردم موظف بودند به خاطر شرائط خاص همسران پيامبر ص هر
گاه مىخواهند چيزى از آنان بگيرند از پشت پرده باشد، و آنها حتى با پوشش اسلامى
در برابر مردم در اينگونه موارد ظاهر نشوند، البته اين حكم در باره زنان ديگر وارد
نشده، و در آنها تنها رعايت پوشش كافى است.
شاهد اين سخن آنكه كلمه" حجاب" هر چند در استعمالهاى روزمره به معنى
پوشش زن به كار مىرود، ولى در لغت چنين مفهومى را ندارد، و نه در تعبيرات فقهاى
ما.
" حجاب" در لغت به معنى چيزى است كه در ميان دو شىء حائل مىشود [1] به همين جهت
پردهاى كه در ميان امعاء و قلب و ريه كشيده شده" حجاب حاجز" ناميده
شده.