نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 17 صفحه : 349
ثانيا آنچه بعد از ختم نبوت براى هميشه قطع مىشود مسئله وحى براى شريعت تازه
و يا تكميل شريعت سابق است، نه هر گونه ارتباط با ما وراء جهان طبيعت، زيرا هم
امامان با عالم غيب ارتباط دارند، و هم مؤمنان راستينى كه بر اثر تهذيب نفس حجابها
را از دل كنار زدهاند و به مقام كشف و شهود نائل گشتهاند.
فيلسوف معروف صدر المتالهين شيرازى در" مفاتيح الغيب" چنين مىگويد:
وحى يعنى نزول فرشته بر گوش و دل به منظور ماموريت و پيامبرى هر چند منقطع شده
است و فرشتهاى بر كسى نازل نمىشود و او را مامور اجراى فرمانى نمىكند، زيرا به
حكم أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ: آنچه از اين راه بايد به بشر برسد رسيده است، ولى باب
الهام و اشراق هرگز بسته نشده و نخواهد شد ممكن نيست اين راه مسدود گردد [1] اصولا اين
ارتباط نتيجه ارتقاء نفس و پالايش روح و صفاى باطن است و ارتباطى به مساله رسالت و
نبوت ندارد، بنا بر اين در هر زمان مقدمات و شرائط آن حاصل گردد اين رابطه معنوى
بر قرار خواهد گشت و هيچگاه نوع بشر از اين فيض بزرگ محروم نبوده و نخواهد بود
(دقت كنيد).