[سوره الأحزاب (33): آيه 39]

الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ حَسِيباً (39)

ترجمه:

39- (پيامبران پيشين) كسانى بودند كه تبليغ رسالتهاى الهى مى‌كردند و (تنها) از او مى‌ترسيدند و از هيچكس جز خدا واهمه نداشتند، و همين بس كه خداوند حسابگر (و پاداش دهنده اعمال آنها) است.

تفسير: مبلغان راستين كيانند؟

نخستين آيه مورد بحث- به تناسب بحثى كه در آخرين آيه از آيات پيشين، در باره پيامبران گذشته بود- به يكى از مهمترين برنامه‌هاى عمومى انبياء اشاره كرده، مى‌فرمايد:" پيامبران پيشين كسانى بودند كه تبليغ رسالتهاى الهى مى‌كردند و از او مى‌ترسيدند و از هيچكس جز خدا واهمه نداشتند" (الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ‌).

تو نيز در تبليغ رسالتهاى پروردگار نبايد كمترين وحشتى از كسى داشته باشى هنگامى كه به تو دستور مى‌دهد يك سنت غلط جاهلى را در زمينه ازدواج با همسر مطلقه فرزند خوانده در هم بشكن و با زينب همسر مطلقه زيد ازدواج كن هرگز نبايد در انجام اين وظيفه كمترين نگرانى از ناحيه گفتگوى اين و آن به خود راه دهى كه اين سنت همگى پيامبران است.

اصولا كار پيامبران در بسيارى از مراحل شكستن اينگونه سنتها است و اگر بخواهند كمترين ترس و وحشتى به خود راه بدهند در انجام رسالت خود