نمى‌داد بلكه مخالفت خود را صريحا، بيان كرد، و كاملا ترجيح مى‌داد همسر پيامبر ص شود بطورى كه وقتى پيامبر ص به خواستگارى او براى زيد رفت خوشحال شد زيرا تصور مى‌كرد پيامبر ص او را براى خود خواستگارى مى‌كند، اما بعدا با نزول آيه قرآن و امر به تسليم در برابر فرمان خدا و پيامبر تن به ازدواج با زيد داد.

با اين مقدمات چه جاى اين توهم كه او از چگونگى زينب با خبر نباشد؟

و چه جاى اين توهم كه تمايل ازدواج با او را داشته باشد و نتواند اقدام كند؟

ديگر اينكه هنگامى كه زيد براى طلاق دادن همسرش زينب به پيامبر ص مراجعه مى‌نمايد حضرت بارها او را نصيحت مى‌كند و مانع اين طلاق مى‌شود، اين خود شاهد ديگرى بر نفى آن افسانه‌ها است.

از سوى ديگر قرآن با صراحت هدف اين ازدواج را بيان كرده تا جايى براى گفتگوهاى ديگر نباشد.

از سوى چهارم در آيات فوق خوانديم كه خدا به پيامبر مى‌گويد: در ماجراى ازدواج با همسر مطلقه زيد جريانى وجود داشت كه پيامبر از مردم مى‌ترسيد در حالى كه بايد از خدا بترسد.

مساله ترس از خدا نشان مى‌دهد كه اين ازدواج به عنوان يك وظيفه انجام شده كه بايد به خاطر پروردگار ملاحظات شخصى را كنار بگذارد تا يك هدف مقدس الهى تامين شود، هر چند به قيمت زخم زبان كوردلان و افسانه‌بافيهاى منافقان در زمينه متهم ساختن پيامبر تمام گردد و اين بهاى سنگينى بود كه پيامبر در مقابل اطاعت فرمان خدا و شكستن يك سنت غلط پرداخت و هنوز هم مى‌پردازد! اما لحظاتى در طول زندگى رهبران راستين فرا مى‌رسد كه بايد ايثار و فداكارى كنند، و خود را در معرض اتهام اينگونه افراد قرار دهند تا هدفشان‌