ترجمه:

43- ما به موسى كتاب آسمانى داديم بعد از آن كه اقوام قرون نخستين را هلاك كرديم، كتابى كه براى مردم بصيرت آفرين بود و مايه هدايت و رحمت، تا متذكر شوند.

44- تو در جانب غربى نبودى هنگامى كه ما فرمان نبوت را به موسى داديم، و تو از شاهدان اين ماجرا نبودى (در آن هنگام كه معجزات را در اختيار موسى نهاديم).

45- ولى ما اقوامى را در اعصار مختلف خلق كرديم، اما زمانهاى طولانى بر آنها گذشت (و آثار انبياء از دلها محو شد، لذا تو را با كتاب آسمانيت فرستاديم). تو هرگز در ميان مردم مدين اقامت نداشتى تا آيات ما را به دست آورى و براى آنها (مشركان مكه) بخوانى، ولى ما بوديم كه تو را فرستاديم (و اين اخبار را در اختيارت قرار داديم).

46- تو در طرف طور نبودى زمانى كه ما ندا داديم، ولى اين رحمتى از سوى پروردگار تو بود (كه اين اخبار را در اختيارت نهاد) تا به وسيله آن قومى را انذار كنى كه قبل از تو هيچ انذار كننده‌اى براى آنها نيامده، شايد متذكر گردند.

تفسير: اين اخبار غيبى را تنها خدا در اختيارت نهاد

در اين بخش از آيات به" دهمين صحنه" يعنى آخرين بخش از آيات مربوط به داستان پر ماجراى موسى ع مى‌رسيم، كه سخن از نزول احكام، و تورات مى‌گويد، يعنى زمانى كه دوران" نفى طاغوت" پايان گرفته، و دوران سازندگى و اثبات آغاز مى‌شود.

نخست مى‌فرمايد:" ما به موسى كتاب آسمانى داديم بعد از آنكه اقوام قرون نخستين را هلاك كرديم، كتابى كه براى مردم بصيرت‌آفرين بود، و مايه هدايت و رحمت تا متذكر شوند" (وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ مِنْ بَعْدِ ما أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولى‌ بَصائِرَ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ‌).

در اينكه منظور از" قرون اولى" (اقوام عصرهاى پيشين كه هلاك شدند)