اندكى در باره خود بينديش كه هيچكس دلسوز تو جز خودت نيست، و همچون يك انسان مسئول به حساب خويش رسيدگى كن" [1] به راستى اين منطق گويا و رساى امام ع هر عالم دربارى و وابسته را مى‌تواند متوجه عاقبت شوم خود كند.

ابن عباس مى‌گويد: آيه" رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيراً لِلْمُجْرِمِينَ‌" از جمله آياتى است كه گواهى مى‌دهد بر اينكه پشتيبانى مجرمان، جرم و گناه است و كمك به مؤمنان اطاعت فرمان خدا.

به يكى از علما گفتند: فلان كس نويسنده فلان ظالم شده است و تنها چيزى را كه مى‌نويسد، دخل و خرج او است، اگر حقوقى در برابر اين كار بگيرد زندگيش تامين مى‌شود، و الا خود و خانواده‌اش شديدا گرفتار فقر خواهند شد.

مرد عالم در پاسخ اين سؤال تنها اين جمله را بيان كرد:" آيا گفتار آن مرد صالح (موسى) را نشنيده‌اى كه گفت: رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيراً لِلْمُجْرِمِينَ‌:" خداوندا به شكرانه نعمتهايى كه به من بخشيدى هرگز پشتيبانى از مجرمان نمى‌كنم" [2]

[1] تحف العقول صفحه 66.

[2] در زمينه همكارى و اعانت ظالمان دو بحث مشروح در جلد چهارم صفحه 253 (ذيل آيه 2 مائده) و جلد نهم صفحه 261 (ذيل آيه 113 هود) داشته‌ايم.