بيان عظمت قرآن است، چرا كه اين خبر غيبى مربوط به آينده از نشانه‌هاى اعجاز و عظمت اين كتاب آسمانى محسوب مى‌شود.

" و اين شكست در سرزمين نزديكى واقع شد" (فِي أَدْنَى الْأَرْضِ‌).

نزديك به شما مردم مكه، در شمال جزيره عرب، در اراضى شام، در منطقه‌اى ميان" بصرى" و" اذرعات".

و از اينجا معلوم مى‌شود كه منظور از" روم" روم شرقى است نه روم غربى.

بعضى از مفسران مانند مرحوم شيخ طوسى در تبيان احتمال داده‌اند كه منظور نقطه نزديكى به سرزمين ايرانيان بوده است يعنى در محلى واقع شد كه نزديكترين نقطه ميان ايران و روم بود [1] درست است كه تفسير اول با الف و لام عهد در كلمه" الارض" مناسبتر است ولى به طورى كه خواهيم گفت از جهاتى تفسير دوم صحيحتر به نظر مى‌رسد.

در اينجا تفسير سومى نيز وجود دارد كه شايد تفاوت زيادى از نظر نتيجه با تفسير دوم نداشته باشد، و آن اينكه منظور از اين زمين، زمين روم است يعنى آنها در نزديكترين سرحداتشان با ايران گرفتار شكست شدند. و اين اشاره به اهميت و عمق اين شكست است چرا كه شكست در نقطه‌هاى دور دست و مرزهاى بعيد، چندان مهم نيست، مهم آن است كه كشورى در نزديكترين مرزهايش به دشمن كه از همه جا قويتر و نيرومندتر است گرفتار شكست شود.

بنا بر اين ذكر جمله" فِي أَدْنَى الْأَرْضِ‌" اشاره‌اى خواهد بود به اهميت اين شكست، و طبعا پيشگويى از پيروزى طرف مغلوب ظرف چند سال آينده‌

[1] تفسير تبيان جلد 8 صفحه 206.