گران آمد.

آيات فوق نازل شد و قاطعانه گفت: گرچه ايرانيان در اين نبرد پيروز شدند اما چيزى نمى‌گذرد كه از روميان شكست خواهند خورد و حتى حدود زمان اين پيشگويى را نيز بيان داشت و گفت اين امر فقط در طول چند سال به وقوع مى‌پيوندد!.

اين پيشگويى قاطع قرآن كه از يك سو نشانه اعجاز اين كتاب آسمانى و اتكاء آورنده آن به علم بى پايان پروردگار به عالم غيب است، و از سوى ديگر نقطه مقابل تفال مشركان بود، مسلمانان را طورى دلگرم ساخت كه حتى مى‌گويند بعضى از آنان با مشركان روى اين مساله شرطبندى مهمى كردند! (آن روز هنوز حكم تحريم اينگونه شرطبنديها نازل نشده بود) [1]

تفسير: يك پيشگويى عجيب!

اين سوره جزء 29 سوره‌اى است كه با" حروف مقطعه" آغاز مى‌شود (الم).

كرارا در تفسير اين حروف مقطعه (مخصوصا در آغاز سوره بقره، آل عمران و اعراف) بحث كرده‌ايم.

تنها چيزى كه در اينجا جلب توجه مى‌كند اين است كه بر خلاف بسيارى از سوره‌هايى كه با حروف مقطعه آغاز مى‌شود و پشت سر آن سخن از عظمت قرآن است در اينجا بحثى از عظمت قرآن نمى‌يابيم، بلكه سخن از شكست روميان و پيروزى مجدد آنها در آينده است، ولى با دقت روشن مى‌شود كه اين بحث نيز

[1] اين شان نزول با تعبيرات مختلف در مجمع البيان، الميزان، نور الثقلين، ابو الفتوح رازى، تفسير فخر رازى، تفسير آلوسى و تفسير فى ظلال و تفاسير ديگر آمده است.