نمى‌گويند بلكه سلامشان سلام وداع است!

نكته: دلهاى آماده ايمان‌

در آيات فوق، ترسيم بسيار گويا و زيبايى از قلوبى كه بذر ايمان را در خود جاى داده و پرورش مى‌دهند آمده است.

آنها از قماش افراد بى‌شخصيتى كه مخزنى از جهل و تعصب، بدزبانى و بيهوده‌گويى، بخل و كينه‌توزى هستند نمى‌باشند.

آنها بزرگمردان و پاك زنانى هستند كه قبل از هر چيز زنجيرهاى اسارت تقليد كوركورانه را درهم شكسته‌اند، سپس با دقت به نداى منادى توحيد گوش فرا داده به محض اينكه دلائل حق را به قدر كافى يافتند، به آن دل مى‌بندند.

بدون شك بايد غرامت زيادى براى اين تقليدشكنى و جدا شدن از انحراف محيطشان بپردازند، و محروميتها و ناراحتيهاى فراوانى را متحمل شوند، ولى آنها آن قدر صبر و شكيبايى دارند كه به خاطر هدف بزرگشان از عهده اين مشكلات بر مى‌آيند.

آنها نه كينه‌توزند كه هر بدى را با بدتر پاسخ گويند و نه بخيل و خسيسند كه مواهب الهى را تنها به خودشان تخصيص دهند.

آنها بزرگوارانى هستند كه علاوه بر همه اينها از دروغ و سرگرمى ناسالم و جر و بحثهاى بيهوده و سخنان بى‌معنى و شوخى‌هاى ركيك و مانند آن بركنارند زبانى پاك و قلبى پاكتر دارند، و هرگز نيروهاى فعال و سازنده خود را با درگيرى جاهلان تباه نمى‌كنند، و حتى در بسيارى از موارد سكوت را كه بهترين پاسخ اين نابخردان است بر سخن گفتن ترجيح مى‌دهند.