روى آن اثر مى‌گذارد، چنان كه در مورد شرابخوار مى‌خوانيم كه تا چهل روز اعمال او مقبول درگاه خدا نخواهد شد [1] به هر حال اسلام برنامه‌اى فوق العاده دقيق و باريك و حساب شده در باره خصوصيات عمل صالح دارد.

در حديثى از امام باقر ع مى‌خوانيم: روز قيامت خداوند گروهى را مبعوث مى‌كند در حالى كه نورى در مقابل آنان همچون لباسهاى سفيد و درخشنده است (اين نور همان اعمال آنها است) سپس به آن اعمال فرمان مى‌دهد: همگى ذرات پراكنده غبار شويد (و به دنبال آن همه محو مى‌گردند) سپس فرمود:

انهم كانوا يصومون و يصلون و لكن كانوا اذا عرض لهم شى‌ء من الحرام اخذوه و اذا ذكر لهم شى‌ء من فضل امير المؤمنين انكروه!:

" آنها نماز و روزه را بجا مى‌آوردند ولى هنگامى كه حرامى به آنها عرضه مى‌شد آن را مى‌چسبيدند و موقعى كه از فضائل امير مؤمنان على ع براى آنها بيان مى‌گشت انكار مى‌كردند"! [2]

معنى اين سخن آن نيست كه دوزخيان وضعشان خوبست و بهشتيان وضعشان از آنها بهتر، زيرا صيغه" افعل تفضيل" گاه در مواردى به كار مى‌رود كه يك طرف به كلى فاقد آن مفهوم است و طرف ديگر واجد، مثلا در سوره فصلت آيه 40

[1]" سفينة البحار" جلد 1 صفحه 427 ماده" خمر".

[2] تفسير على بن ابراهيم طبق نقل نور الثقلين جلد 4 صفحه 9.