[سوره النمل (27): آيات 65 تا 68]

قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ (65) بَلِ ادَّارَكَ عِلْمُهُمْ فِي الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْها بَلْ هُمْ مِنْها عَمُونَ (66) وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ إِذا كُنَّا تُراباً وَ آباؤُنا أَ إِنَّا لَمُخْرَجُونَ (67) لَقَدْ وُعِدْنا هذا نَحْنُ وَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ (68)

ترجمه:

65- بگو كسانى كه در آسمان و زمين هستند از غيب آگاهى ندارند جز خدا، و نمى‌دانند كى برانگيخته مى‌شوند.

66- اين مشركان اطلاع صحيحى درباره آخرت ندارند، بلكه در اصل آن شك دارند، بلكه نابينا و اعمى هستند.

67- كافران گفتند: آيا هنگامى كه ما و پدرانمان خاك شديم باز هم از دل خاك بيرون مى‌آئيم.

68- اين وعده‌اى است كه به ما و پدرانمان از پيش داده شده اينها همان افسانه‌هاى خرافى پيشينيان است.