آن حركت مى‌كنند، در حقيقت كار آنها نيز هدايت مردم است به نزول باران.

تعبير" بشرا" (بشارت دهندگان) در مورد بادها و تعبير به" رحمت" در مورد باران هر دو جالب است، چرا كه بادها هستند كه رطوبت هوا و قطعات ابر را از صفحه اقيانوسها برداشته و بر دوش خود حمل مى‌كنند، و به نقاط خشك و تشنه مى‌برند و از قدوم باران خبر مى‌دهند.

همچنين باران است كه نغمه حيات را در سراسر كره خاك سر مى‌دهد و هر جا نازل شود خير و رحمت و بركت و زندگى مى‌آفريند [1] (شرح بيشتر درباره نقش بادها در نزول باران در سوره اعراف ذيل آيه 57 جلد ششم تفسير نمونه صفحه 214 آمده است).

و در پايان آيه، بار ديگر، مشركان را مخاطب ساخته مى‌گويد:" آيا معبود ديگرى با خدا است"؟! (أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ‌).

سپس بى آنكه منتظر جواب آنها باشد اضافه مى‌كند:" خداوند برتر و بالاتر است از آنچه براى او شريك قرار مى‌دهند" (تَعالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ‌).

" و كسى كه در ميان اين آغاز و انجام، شما را از آسمان و زمين روزى مى‌دهد" (وَ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ‌).

آيا با اين حال باز هم معتقديد كه" معبودى با خدا است"؟ (أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ‌).

[1]" بشر" (بر وزن عشر) چنان كه قبلا هم گفته‌ايم مخفف" بشر" (بر وزن كتب) جمع" بشور" (بر وزن قبول) به معنى مبشر و بشارت دهنده است.