كننده حقايق‌ [1] گرچه بعضى از مفسران احتمال داده‌اند كه تعبير به" قرآن" و" كتاب مبين" اشاره به دو معنى جداگانه باشد، و دومى" لوح محفوظ" را بيان مى‌كند ولى ظاهر آيه نشان مى‌دهد كه هر دو بيان يك واقعيت است، يكى در لباس الفاظ و تلاوت، و ديگرى در لباس نوشتن و كتابت.

و به اين ترتيب، هم اعتقاد آنها به مبدء و معاد محكم است، و هم پيوندشان با خدا و خلق، بنا بر اين اوصاف فوق اشاره‌اى به اعتقاد كامل و برنامه عملى جامع آنها است.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه اگر اين گروه از مؤمنان، هم از نظر مبانى اعتقادى و هم عملى راه صاف را برگزيده‌اند ديگر چه نيازى است كه قرآن براى هدايت آنها بيايد.

ولى با توجه به اينكه هدايت داراى مراحل مختلف است كه هر مرحله‌اى مقدمه‌اى است براى بالاتر، و بالاتر، پاسخ اين سؤال، روشن مى‌شود.

بعلاوه تداوم هدايت خود مساله مهمى است و همان چيزى است كه ما شب‌

[1] مبين از ماده ابانه است و به طورى كه بعضى از مفسران (آلوسى در روح المعانى) گفته‌اند اين ماده گاهى به معنى فعل لازم و گاهى متعدى آمده، در صورت اول مفهوم كلمه مبين همان آشكار خواهد بود، و در صورت دوم آشكار كننده.