نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 352
همانند غذاى سالم و حياتبخشى كه معده ناسالم، آن را باز پس مىگرداند (توجه
داشته باشيد كه" سلكناه" از ماده" سلوك" به معنى" عبور
از راه" است، از سويى آمدن و از سوى ديگر خارج شدن.
***
لذا مىفرمايد: با اين حال اين قوم لجوج" به آن ايمان نمىآورند، تا
عذاب دردناك را با چشم خود ببينند" (لا
يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِيمَ).
بعضى از مفسران احتمال ديگرى در تفسير آيه گفتهاند و آن اينكه: منظور
از" كَذلِكَ سَلَكْناهُ فِي قُلُوبِ
الْمُجْرِمِينَ" اين است كه ما اين عصبيت و لجاجت و
نفوذناپذيرى را در دلهاى مجرمان بر اثر جرم و گناهشان وارد ساختيم.
طبق اين معنى آيه فوق شبيه آيه خَتَمَ
اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ:" خداوند
بر دلهاى آنها مهر نهاده" خواهد بود.
ولى تفسير اول با آيات قبل و بعد هماهنگتر است، لذا جمع عظيمى از مفسران نيز
آن را برگزيدهاند [1]
***
آرى
آنها ايمان نمىآورند" تا عذاب الهى ناگهانى و بطور غافلگيرانه و در حالى كه
آنها توجه ندارند دامانشان را فرو گيرد" (فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ) [2] بدون شك منظور از اين عذاب الهى كه آنها را ناگهانى فرو مىگيرد،
[1] در چند آيه فوق، پنج ضمير مفرد در
جملههاى" نزلناه"-" قرأه"-" ما كانوا به""
سلكناه"-" لا يؤمنون به"- وارد شده كه طبق تفسير اول همه آنها به
قرآن بازمىگردد، اما مطابق تفسير دوم بعضى به قرآن و بعضى به تعقيب و لجاجت و
حالت نفوذناپذيرى بازمىگردد، و اين بدون وجود قرينه مشكل است.
[2] بايد توجه داشت كه جمله"
فياتيهم" منصوب است و معطوف بر جمله" حتى يروا" مىباشد، و معنى آن
را در همين رابطه بايد بيان كرد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 352