به هر حال صالح مامور بود كه به آنها اعلام كند اين شتر عجيب و خارق- العاده را كه نشانه‌اى از قدرت بى پايان خدا است به حال خود رها كنند، و دستور داد:" كمترين آزارى به آن نرسانيد كه اگر چنين كنيد عذاب روز عظيم شما را فرو خواهد گرفت" (وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ‌).

" در اين هنگام عذاب الهى آنها را فرو گرفت" (فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ‌).

و به طورى كه در سوره اعراف آيه 78 و سوره هود آيه 67 اجمالا آمده است نخست زلزله شديدى سرزمين آنها را تكان داد، هنگامى كه از خواب بيدار شدند و بر سر زانو نشستند حادثه آنها را مهلت نداد، صاعقه‌اى مرگبار كه با زلزله همراه بود ديوارها را بر سرشان فرود آورد، و در همان حال جان خود را در ميان وحشتى عجيب از دست دادند.

[1]" عقروها" از ماده" عقر" (بر وزن قفل) در اصل به معنى ريشه و اساس چيزى است، گاه به معنى سر بريدن، و گاه به معنى پى كردن حيوان (پائين پاى او را قطع كردن و به زمين افكندن) نيز آمده است.