آرى آنها عقل را در اين مى‌ديدند كه انسان همرنگ محيط باشد، نان را به نرخ روز بخورد، و خود را با همه مفاسد تطبيق دهد، اگر مردى الهى و انقلابى براى درهم ريختن عقائد و نظام فاسد قيام مى‌كرد، طبق اين منطق او را ديوانه و مجنون و مسحور مى‌خواندند.

بعضى از مفسران در معنى" مسحرين" احتمالات ديگرى داده‌اند كه چندان مناسب نيست لذا از آن صرف نظر كرديم.

" ناقة" به معنى شتر ماده است، و قرآن درباره خصوصيات اين شتر كه وضع اعجاز آميزى داشته سربسته سخن گفته است، و ويژگيهاى آن را نشمرده، ولى مى‌دانيم يك شتر عادى و معمولى نبوده است، به گفته جمعى از مفسرين اين ناقه به طرز معجزه‌آسايى از دل كوه برآمد، و از ويژگيهاى آن اين بود كه يك روز آب آبادى را به خود تخصيص مى‌داد و مى‌نوشيد، چنان كه در آيه فوق، و آيه 28 سوره قمر به آن اشاره شده است.

البته خصوصيات ديگرى نيز در پاره‌اى از روايات درباره آن گفته شده است‌ [1]

[1] براى توضيح بيشتر در اين زمينه به جلد 9 تفسير نمونه صفحه 155 ذيل آيه 61 سوره هود مراجعه فرمائيد.