من چه اتفاقى افتاده و من چه كرده‌ام؟! گفتند: پيامبر ص آن ساختمان مجلل تو را ديده و ناراحت شده.

مرد انصارى رفت و آن قبه و بارگاه را با خاك يكسان كرد، يك روز پيامبر ص آمد و آن را نديد، فرمود چه بر سر اين ساختمان كه اينجا بود آمد؟ جريان را عرض كردند: فرمود:

ان لكل بناء يبنى وبال على صاحبه يوم القيامة الا ما لا بد منه:

" هر بنائى در روز قيامت وبال صاحب آن است، مگر آن مقدار كه انسان از آن ناگزير است"! [1] از اين روايت و روايات مشابه آن بينش اسلام كاملا روشن مى‌شود كه با ساختمانهاى طاغوتى و غافل كننده كه توأم با اسراف و زياده روى است مخالف است و به مسلمانان اجازه نمى‌دهد همچون مستكبران مغرور و از خدا بى خبر- آنهم در محيطهايى كه معمولا محرومان و نيازمندان مسكن فراوانند- اقدام به چنين ساختمانهايى كنند.

ولى جالب اينكه پيامبر اسلام ص براى رسيدن به اين هدف انسانى متوسل به زور نشد، و هرگز دستور تخريب چنان ساختمانى را نداد، بلكه از طريق يك واكنش اخلاقى لطيف- رو ترش كردن و بى اعتنايى نمودن- هدف خود را تامين فرمود.

ممكن است كسى كارى كند كه مستوجب عقوبت باشد، اما هرگز نبايد قدم از جاده حق و عدالت فراتر نهيد، و براى كمترين جرم، سنگين‌ترين‌

[1]" مجمع البيان" ذيل آيه مورد بحث.