21- و به دنبال آن هنگامى كه از شما ترسيدم فرار كردم و پروردگار من به من دانش بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.

22- آيا اين منتى است كه تو بر من مى‌گذارى كه بنى اسرائيل را برده خود ساخته‌اى؟!

تفسير: برخورد منطقى و قاطع با فرعون‌

در آيات گذشته" نخستين مرحله ماموريت موسى ع يعنى دريافت وحى و رسالت و تقاضاى وسائل نيل به اين هدف بزرگ، پايان يافت.

به دنبال آن در آيات مورد بحث" مرحله دوم" يعنى روبرو شدن با فرعون و گفتگوى سرنوشت‌سازى كه در آن ميان انجام گرفت مطرح شده.

نخست به عنوان مقدمه مى‌فرمايد:" اكنون كه همه چيز روبراه است به سراغ فرعون برويد، و به او بگوئيد ما رسول پروردگار جهانيان هستيم" (فَأْتِيا فِرْعَوْنَ فَقُولا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِينَ‌).

جمله" فاتيا" نشان مى‌دهد كه بايد به هر قيمتى هست با خود او تماس بگيريد، و تعبير به" رسول" به صورت مفرد- با اينكه هر دو پيامبر بودند- اشاره به يگانگى و وحدت دعوت آنها است، گويى آنها دو روحند در يك بدن، با يك برنامه، و يك هدف‌ [1]

[1]" راغب" در" مفردات" مى‌گويد:" رسول" از كلماتى است كه هم بر" مفرد" و هم بر" جمع" اطلاق مى‌گردد، هر چند گاهى آن را جمع مى‌بندند و" رسل" مى‌گويند بعضى نيز آن را مصدر و به معنى رسالت دانسته‌اند، و مى‌دانيم در مصدر تثنيه و جمع نيست (در لسان العرب مى‌خوانيم: الرسول بمعنى الرسالة) ولى مسلما اين واژه معمولا معنى وصفى را مى‌رساند و لذا در بسيارى از موارد تثنيه و جمع بسته شده و در همين داستان موسى و هارون در سوره طه آيه 47 مى‌فرمايد" إِنَّا رَسُولا رَبِّكَ‌" (ما دو فرستاده پروردگار توايم).