بعلاوه" سينه من براى انجام اين رسالت وسعت كافى ندارد" (وَ يَضِيقُ صَدْرِي‌).

از اين گذشته" زبان من به قدر كافى گويا نيست" (وَ لا يَنْطَلِقُ لِسانِي‌).

به همين جهت تقاضاى من اين است" به (برادرم) هارون نيز رسالت بدهى تا به همراه من مامور اداى اين رسالت گردد" (فَأَرْسِلْ إِلى‌ هارُونَ‌) [1] تا با معاضدت يكديگر بتوانيم اين فرمان بزرگ را در برابر آن ستمگران خيره سر به اجرا در آوريم.

من يكى از اين فرعونيان ستمگر را به هنگامى كه با يك مرد بنى اسرائيلى مظلوم درگير بوده با ضربه قاطع خود كشته‌ام.

از اين نظر" مى‌ترسم به عنوان قصاص مرا به قتل برسانند" و اين رسالت عظيم به پايان نرسد" (فَأَخافُ أَنْ يَقْتُلُونِ‌).

در حقيقت موسى چهار مشكل بزرگ بر سر راه اين ماموريت بزرگ مى‌ديد و از خدا تقاضاى حل آنها را كرد (مشكل تكذيب- مشكل ضيق صدر- مشكل عدم فصاحت كافى- و مشكل قصاص).

ضمنا روشن شد كه موسى ترسى براى شخص خود نداشت بلكه از اين بيم داشت كه قبل از رسيدن به مقصد از پاى درآيد، لذا از خداوند تقاضاى نيروى بيشتر براى اين مبارزه مى‌كند.

نوع وسيله‌اى كه موسى در اين زمينه از خداوند تقاضا كرد، شاهد گوياى‌

[1] اين جمله در حقيقت تقديرى دارد و در تقدير چنين است" فارسل جبرئيل الى هارون".