ميان دو چيز است و" قوام" (بر وزن كتاب) به معنى چيزى است كه مايه قيام و استقرار بوده باشد.

نكته‌ها:

1- طرز مشى مؤمنان‌

در آيات فوق خوانديم كه يكى از نشانه‌هاى بندگان خاص خدا تواضع است، تواضعى كه بر روح آنها حكومت مى‌كند و حتى در راه رفتن آنها نمايان است، تواضعى كه آنها را بر تسليم در برابر حق وامى‌دارد، ولى گاه ممكن است بعضى تواضع را با ضعف و ناتوانى و سستى و تنبلى اشتباه كنند كه اين طرز فكر خطرناكى است.

تواضع در راه رفتن به اين نيست كه سست و بى رمق گام بردارند، بلكه در عين تواضع گامهايى محكم و حاكى از جديت و قدرت بردارند. در حالات پيامبر ص مى‌خوانيم كه يكى از اصحاب مى‌گويد:

ما رايت احدا اسرع فى مشيته من رسول اللَّه (ص) كانما الارض تطوى له و انا لنجهد انفسنا و انه لغير مكترث:

" من كسى را سريعتر در راه رفتن از پيامبر نديدم، گويى زمين زير پاى او جمع مى‌شد، و ما به زحمت مى‌توانستيم به او برسيم و او اهميتى نمى‌داد" [1] در حديث ديگرى از امام صادق ع مى‌خوانيم كه در تفسير آيه" الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً" فرمود:

و الرجل يمشى بسجيته التي جبل عليها، لا يتكلف و لا يتبختر:

" منظور اين است كه انسان به حال طبيعى خودش راه برود و تكلف و تكبر در آن نداشته باشد [2]

[1] فى ظلال ذيل آيه مورد بحث، در تفسير قرطبى روايت ديگرى نيز در همين زمينه نقل مى‌كند كه شباهت زيادى به آنچه در بالا گفتيم دارد.

[2] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.