عرض كردند ديوانه‌اى است كه اعمال جنون‌آميز و خنده‌آورش مردم را متوجه خود ساخته پيامبر آنها را به سوى خود فرا خواند و فرمود: مى‌خواهيد ديوانه واقعى را به شما معرفى كنم؟ همه خاموش بودند و با تمام وجودشان گوش مى‌دادند:

فرمود:

المتبختر فى مشيه، الناظر فى عطفيه، المحرك جنبيه بمنكبيه الذى لا يرجى خيره و لا يؤمن شر، فذلك المجنون و هذا مبتلى!:

" كسى كه با تكبر و غرور راه مى‌رود و پيوسته به دو طرف خود نگاه مى‌كند، پهلوهاى خود را با شانه خود حركت مى‌دهد (غير از خود را نمى‌بيند و انديشه‌اش از خودش فراتر نمى‌رود) كسى كه مردم به خير او اميد ندارند و از شر او در امان نيستند ديوانه واقعى او است اما اين را كه ديديد تنها يك بيمار است".

دومين وصف آنها حلم و بردبارى است چنان كه قرآن در ادامه همين آيه مى‌گويد:" و هنگامى كه جاهلان آنها را مورد خطاب قرار مى‌دهند و به جهل و جدال و سخنان زشت مى‌پردازند در پاسخ آنها" سلام" مى‌گويند" (وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً).

سلامى كه نشانه بى اعتنايى توأم با بزرگوارى است، نه ناشى از ضعف، سلامى كه دليل عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان و سبك مغزان است، سلام وداع گفتن با سخنان بى رويه آنها است، نه سلام تحيت كه نشانه محبت و پيوند دوستى است، خلاصه سلامى كه نشانه حلم و بردبارى و بزرگوارى است.

آرى يكى ديگر از پديده‌هاى با عظمت روحى آنها تحمل و حوصله است كه بدون آن هيچ انسانى راه دشوار و پر فراز و نشيب عبوديت و بندگى خدا را طى نخواهد كرد مخصوصا در جوامعى كه افراد فاسد و مفسد و جاهل و نادان در آن فراوان است.