سپس اضافه مى‌كند در برابر اين فرمان از دو حال خارج نيست" اگر سرپيچى كنيد و روى گردان شويد پيغمبر ص مسئول اعمال خويش است (و وظيفه خود را انجام داده) و شما هم مسئول اعمال خود (و وظيفه شما اطاعت صادقانه است) (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْهِ ما حُمِّلَ وَ عَلَيْكُمْ ما حُمِّلْتُمْ‌).

اما اگر از او اطاعت كنيد، هدايت خواهيد شد (وَ إِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا) زيرا او رهبرى است كه جز به راه خدا و حق و صواب دعوت نمى‌كند.

و در هر حال بر پيامبر ص چيزى جز ابلاغ آشكار نيست (وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ الْمُبِينُ‌).

او موظف است فرمان خدا را آشكارا به همگان برساند خواه بپذيرند يا نپذيرند و پذيرش و عدم پذيرش اين دعوت، سود و زيانش متوجه خود آنها خواهد شد و پيامبر ص هرگز موظف نيست كه مردم را اجبار به هدايت و قبول دعوت و اجبار كند.

جالب اينكه: از مسئوليتها در آيه فوق تعبير به بار (سنگين) شده است، و در واقع چنين است هم وظيفه رسالت پيامبر ص و هم اطاعت صادقانه از دعوت او بارى است بر دوش كه بايد آن را به منزل رساند و جز مردم مخلص توانايى حمل آن را ندارند، لذا در روايتى از امام باقر ع در وصف پيامبر ص مى‌خوانيم كه از پيامبر ص چنين نقل مى‌كند كه فرمود:

يا معاشر قراء القرآن اتقوا اللَّه عز و جل فيما حملكم من كتابه فانى مسئول و انتم مسئولون: انى مسئول عن تبليغ الرسالة، و اما انتم فتسألون عما حملتم من كتاب اللَّه و سنتى:

" اى خوانندگان قرآن! از خداوند بزرگ بترسيد، بپرهيزيد نسبت به كتابش كه بر دوش شما نهاده است، چرا كه من مسئولم و شما هم مسئوليد: من در برابر تبليغ رسالت مسئولم، اما شما در برابر كتاب اللَّه و سنت من كه بر دوشتان نهاده شده است".