نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 486
صرفنظر شود و به اين ترتيب هيچگونه تضادى در روايات نيست.
***
4- در حديثى از امام باقر ع مىخوانيم كه با" قتاده" فقيه معروف
اهل بصره گفتگويى داشت، و در ضمن از حضور در مجلس امام ع و ابهت خاص آن حضرت كه
سراسر قلب او را فرا گرفته بود اظهار شگفتى كرد، امام به او فرمود: آيا مىدانى
كجا نشستهاى؟ در برابر همانها كه خدا درباره آنها گفته: فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ
فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ رِجالٌ لا
تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ
إِيتاءِ الزَّكاةِ.
سپس فرمود: فانت ثم و نحن اولئك: تو آن هستى كه گفتى (فقيه اهل بصره) و ما اين
هستيم كه قرآن مىگويد! قتاده در جواب گفت: صدقت و اللَّه، جعلنى اللَّه فداك، و
اللَّه ما هى بيوت حجارة و لا طين:" راست گفتى فدايت گردم، به خدا سوگند
منظور خانههاى سنگى و گلى نيست" (منظور خانههاى وحى و ايمان و هدايت است) [1]
***
5- در حديث
ديگرى نقل شده كه درباره اين گروه از مردان الهى كه پاسدار وحى و هدايتند فرمود:
هم التجار الذين لا تُلْهِيهِمْ
تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ، اذا دخل مواقيت الصلاة ادوا الى اللَّه حقه فيها:
" آنها تاجرانى هستند كه تجارت و بيع آنان را از ياد خدا غافل نمىسازد،
هنگامى كه وقت نماز داخل مىشود حق آن را اداء مىكنند" [2] اشاره به اينكه آنها در عين فعاليتهاى سازنده
و مثبت اقتصادى تمام فعاليتهايشان تحت الشعاع نام خدا است، و چيزى را بر آن مقدم
نمىشمردند.