در آخرين آيه مورد بحث به پاداش بزرگ اين پاسداران نور هدايت و عاشقان حق و حقيقت اشاره كرده، چنين مى‌گويد:" اين بخاطر آن است كه خداوند آنها را به بهترين اعمالى كه انجام داده‌اند پاداش دهد و از فضلش بر پاداش آنها بيفزايد" (لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ‌).

و اين جاى تعجب نيست، زيرا فيض خداوند براى آنها كه شايسته فيض اويند محدود نيست" و خداوند هر كس را بخواهد بيحساب روزى مى‌دهد و از مواهب بى انتهاى خويش بهره‌مند مى‌سازد" (وَ اللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ‌).

در اينكه منظور از" أَحْسَنَ ما عَمِلُوا" در اين آيه چيست؟ بعضى گفته‌اند اشاره به همه اعمال نيك است اعم از واجبات و مستحبات، كوچك و بزرگ.

بعضى ديگر معتقدند كه اشاره به اين است كه خداوند كار خير را ده برابر و گاه هفتصد برابر يا بيشتر، پاداش مى‌دهد، چنان كه در آيه 160 انعام مى‌خوانيم:

مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها:" كسى كه كار نيك كند ده برابر پاداش مى‌گيرد" و در آيه 261 سوره بقره در مورد انفاق كنندگان پاداشى معادل هفتصد برابر و يا مضاعف آن ذكر شده است.

اين احتمال نيز در تفسير جمله فوق وجود دارد كه منظور اين است خداوند تمام اعمال آنها را بر معيار و مقياس بهترين اعمالشان پاداش مى‌دهد، حتى اعمال كم اهميت و متوسطشان همرديف بهترين اعمالشان در پاداش خواهد بود! و اين از فضل خداوند دور نيست، چرا كه در مقام عدالت و مجازات برابرى ضرورى است، اما هنگامى كه به مقام فضل و كرم مى‌رسد مواهب و بخششها بيحساب است، چرا كه ذات پاكش نامحدود است، و" نعمتش نامتناهى كرمش بى پايان".

نكته‌ها:

نكات اين آيات را از آنجا كه با تفسير آيات آميخته بود در لابلاى آن بيان‌