" مردانى كه نه تجارت آنها را از ياد خدا و بر پا داشتن نماز و اداى زكات باز مى‌دارد و نه خريد و فروش" (رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّكاةِ).

" آنها از روزى مى‌ترسند كه دلها و ديده‌ها در آن دگرگون و زير و رو مى‌شود" (يَخافُونَ يَوْماً تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصارُ).

اين ويژگيها نشان مى‌دهد كه اين بيوت همان مراكزى است كه: به فرمان پروردگار استحكام يافته و مركز ياد خدا است و حقائق اسلام و احكام خدا از آن نشر مى‌يابد، و در اين معنى وسيع و گسترده، مساجد، خانه‌هاى انبياء و اوليا، مخصوصا خانه پيامبر ص و خانه على ع جمع است.

و اينكه بعضى از مفسران آن را منحصرا به مساجد و يا بيوت انبياء و مانند آن تفسير كرده‌اند دليلى بر اين انحصار نيست، و اگر مشاهده مى‌كنيم در بعضى از روايات مانند روايتى كه از امام باقر ع نقل شده كه فرمود:

" هى بيوت الانبياء و بيت على منها"

:" اين آيه اشاره به خانه پيامبران است و خانه على نيز از اين زمره محسوب مى‌شود" [1] يا در حديث ديگرى از پيامبر ص مى‌خوانيم كه به هنگام تلاوت اين آيه از آن حضرت پرسيدند منظور چه بيوتى است؟ فرمود" بيوت الانبياء" است ابو بكر پرسيد اين خانه (اشاره به خانه فاطمه و على كرد) نيز از آن جمله است؟

پيامبر ص فرمود:" نعم من افاضلها":" آرى اين از برترين آنها است" [2] همه اينها اشاره به مصداقهاى روشن است، زيرا مى‌دانيم معمول روايات اين است كه به هنگام تفسير، مصاديق روشن را بيان مى‌كند.

آرى هر كانونى كه به فرمان خدا بر پا شده، و نام خدا در آن برده مى‌شود، و هر

[1] تفسير نور الثقلين ج 3 صفحه 607.

[2] تفسير مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.