و پاكى مى‌باشد و ايمان مؤمنان به وسيله آن شعله‌ور و پر بار مى‌گردد.

در حقيقت اين نور خدا است همان نورى است كه آسمانها و زمين را روشن ساخته و از كانون قلب مؤمنان سر بر آورده و تمام وجود و هستى آنها را روشن و نورانى مى‌كند.

دلائلى را كه از عقل و خرد دريافته‌اند با نور وحى آميخته مى‌شود و مصداق‌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ مى‌گردد.

و هم در اينجا است كه دلهاى آماده و مستعد به اين نور الهى هدايت مى‌شوند و مضمون‌ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ در مورد آنان پياده مى‌گردد.

بنا بر اين براى حفظ اين نور الهى (نور هدايت و ايمان) مجموعه‌اى از معارف و آگاهيها و خودسازيها و اخلاق لازم است كه همچون مشكاتى اين مصباح را حفظ كند.

و نيز قلب مستعد و آماده‌اى مى‌خواهد كه همچون زجاجه برنامه آن را تنظيم نمايد.

و امدادى از ناحيه وحى لازم دارد كه همچون شجره مباركه زيتونه به آن انرژى بخشد.

و اين نور وحى بايد از آلودگى به گرايشهاى مادى و انحرافى شرقى و غربى كه موجب پوسيدگى و كدورت آن مى‌شود بر كنار باشد.

آن چنان صاف و زلال و خالى از هر گونه التقاط و انحراف كه بدون نياز به هيچ چيز ديگر تمام نيروهاى وجود انسان را بسيج كند، و مصداق" يَكادُ زَيْتُها يُضِي‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ" گردد.

هر گونه تفسير به راى و پيشداوريهاى نادرست و سليقه‌هاى شخصى و عقيده‌هاى تحميلى و تمايل به چپ و راست و هر گونه خرافات كه محصول اين شجره مباركه را آلوده كند از فروغ اين چراغ مى‌كاهد و گاه آن را خاموش مى‌سازد.