نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 406
و اگر مىبينيم در آيات فوق موضوع اشاعه فحشاء با لحنى بسيار شديد و فوق-
العاده كوبنده محكوم شده نيز دليلش همين است.
اصولا گناه همانند آتش است، هنگامى كه در نقطهاى از جامعه اين آتش روشن شود
بايد سعى و تلاش كرد كه آتش خاموش، يا حد اقل محاصره گردد، اما اگر به آتش دامن
زنيم و آن را از نقطهاى به نقطه ديگر ببريم، حريق همه جا را فرا خواهد گرفت و كسى
قادر بر كنترل آن نخواهد بود.
از اين گذشته عظمت گناه در نظر عامه مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگيها خود سد
بزرگى در برابر فساد است، اشاعه فحشاء و نشر گناه و تجاهر به فسق اين سد را
مىشكند، گناه را كوچك مىكند، و آلودگى به آن را ساده مىنمايد.
در حديثى از پيامبر اسلام ص مىخوانيم: من اذاع فاحشة كان كمبتدئها:
" كسى كه كار زشتى را نشر دهد همانند كسى است كه آن را در آغاز انجام
داده" [1] در حديث
ديگرى از امام موسى بن جعفر ع مىخوانيم كه مردى خدمتش آمد و عرض كرد: فدايت شوم
از يكى از برادران دينى كارى نقل كردند كه من آن را ناخوش داشتم، از خودش پرسيدم
انكار كرد در حالى كه جمعى از افراد موثق اين مطلب را از او نقل كردهاند، امام
فرمود:
كذب سمعك و بصرك عن اخيك و ان شهد عندك خمسون قسامة و قال لك قول فصدقه و
كذبهم، و لا تذيعن عليه شيئا تشينه به و تهدم به مروته، فتكون من الذين قال اللَّه
عز و جل إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ
الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ
الْآخِرَةِ:
" گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت تكذيب كن، حتى اگر پنجاه نفر
سوگند خورند كه او كارى كرده و او بگويد نكردهام از او بپذير و از آنها نپذير،
هرگز چيزى كه مايه عيب و ننگ او است و شخصيتش را