برابر زندگى آخرت، كه هم نعمتهايش جاويدان است و هم مجازاتهايش نامحدود.

سپس براى تاكيد سخن خود، يا براى اينكه پاسخ دقيقترى گفته باشند، عرض مى‌كنند: خداوندا!" از آنها كه مى‌توانند درست بشمارند و اعداد را در مقايسه با يكديگر به خوبى تشخيص دهند سؤال كن" (فَسْئَلِ الْعادِّينَ‌).

ممكن است منظور از" عادين" (شمرندگان) همان فرشتگانى باشد كه حساب و كتاب عمر آدميان و اعمال آنها را دقيقا نگاه داشته‌اند، زيرا آنها بهتر و دقيقتر از هر كس اين حساب را مى‌دانند.

در واقع آنها روز قيامت به اين واقعيت پى مى‌برند كه عمر دنيا در برابر عمر آخرت روز يا ساعتى بيش نيست، ولى در اين جهان كه بودند آن چنان پرده‌هاى غفلت و غرور بر قلب و فكرشان افتاده بود كه دنيا را جاودانى مى‌پنداشتند، و آخرت را يك پندار و يا وعده نسيه!، لذا خداوند مى‌فرمايد: آرى اگر شما آگاهى داشتيد به اين واقعيت كه در قيامت پى برديد در همان دنيا آشنا مى‌شديد [1]

[1] طبق آنچه در بالا گفتيم كلمه" لو" در آيه فوق" شرطيه" است، و جمله‌اى نيز در تقدير است و مجموعا چنين مى‌شود: لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌، علمتم انكم ما لبثتم الا قليلا ولى بعضى از مفسران گفته‌اند كلمه" لو" در اينجا به معنى" ليت" است، بنا بر اين جمله چنين معنى مى‌دهد:" اى كاش شما اين مطلب را در دنيا مى‌دانستيد".