كارِهُونَ‌).

آرى اينها سخنان حكيمانه است منتها چون با تمايلات هوس‌آلود اين گروه هماهنگ نيست آن را نفى كرده و بر چسب افكار جنون آميز به آن مى‌زنند!

زيرا هوى و هوسهاى مردم معيار و ضابطه‌اى ندارد، بلكه علاوه بر اين در بسيارى از موارد به سوى زشتيها مى‌گرايد، اگر قوانين هستى تابع اين تمايلات انحرافى مى‌شد هرج و مرج و فساد سراسر جهان را فرا مى‌گرفت!.

سپس براى تاكيد بيشتر روى اين موضوع مى‌گويد:" بلكه ما قرآنى به آنها داديم كه مايه تذكر و ياد آورى و توجه به خدا و مايه شرف و آبرو و حيثيت آنها است، ولى آنها از چيزى كه مايه ياد آورى و شرف و آبروى آنها است روى گردانند" (بَلْ أَتَيْناهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ‌) [1]

[1] تعبير به" بِذِكْرِهِمْ‌" ممكن است به معنى ياد آورى آنها و بيداريشان تفسير شود و ممكن است به معنى شرف و حيثيت و ياد آنها در جامعه بشرى بوده باشد، در عين حال اين دو معنى با هم منافاتى ندارد و ما از هر دو معنى در تفسير آيه استفاده كرديم.