بديعى با اينهمه عجائب و شگفتيها بر قطره آبى نقش مى‌زند.

آفرين بر آن علم و حكمتى كه اينهمه استعداد و لياقت و شايستگى را در چنين موجود ناچيزى ايجاد مى‌كند، آفرين بر او و بر خلقت بى نظيرش.

ضمنا بايد توجه داشت كه" خالق" از ماده خلق، و خلق در اصل به معنى اندازه‌گيرى است، هنگامى كه يك قطعه چرم را براى بريدن، اندازه‌گيرى مى‌كنند، عرب واژه" خلق" در باره آن به كار مى‌برد، و از آنجا كه در آفرينش مساله اندازه‌گيرى بيش از همه چيز اهميت دارد اين كلمه خلق در باره آن به كار رفته است.

تعبير به" أَحْسَنُ الْخالِقِينَ‌" (بهترين آفرينندگان) اين سؤال را به وجود مى‌آورد كه مگر غير از خدا آفريدگار ديگرى وجود دارد؟! بعضى از مفسران توجيهات گوناگونى براى آيه كرده‌اند، در حالى كه نيازى به اين توجيهات نيست، و كلمه خلق به معنى اندازه‌گيرى و صنعت در باره غير خداوند نيز صادق است، ولى البته خلق خدا با خلق غير او از جهات گوناگونى متفاوت است:

- خداوند ماده و صورت اشياء را مى‌آفريند، در حالى كه اگر انسان بخواهد چيزى ايجاد كند تنها مى‌تواند با استفاده از مواد موجود اين جهان صورت تازه‌اى به آن ببخشد مثلا از مصالح ساختمانى خانه‌اى بسازد، يا از آهن و فولاد، اتومبيل يا كارخانه‌اى اختراع كند.

- از سويى ديگر خلقت و آفرينش خداوند، نامحدود است و او آفريدگار همه چيز است‌ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ (سوره رعد آيه 16) در حالى انسان موجودات بسيار محدودى را مى‌تواند ابداع كند، و گاه توأم با انواع ضعفها و نقصها است كه در جريان عمل بايد آنها را تكميل كند، اما خلق و ابداع پروردگار خالى از هر گونه عيب و نقص است.

- از سوى سوم در آنجا كه انسان توانايى بر اين امر پيدا مى‌كند، آن نيز به اذن‌