نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 210
و فرمان خدا است كه بى اذن او در عالم حتى برگى بر درختى نمىجنبد چنان كه در
باره حضرت مسيح ع در سوره مائده آيه 110 مىخوانيم وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ
بِإِذْنِي:" در آن هنگام كه تو از گل، صورتى همچون
صورت پرنده به اذن من خلق مىكردى".
***
آيه بعد از مساله توحيد و شناخت مبدء به طرز زيبا و ظريفى به مساله"
معاد" منتقل مىشود، و مىگويد: اين انسان با همه شگفتيهايش تا ابد زنده
نمىماند، زمانى فرا مىرسد كه اين ساختمان عجيب از هم فرو مىريزد و" شما
بعد از اين زندگى همگى مىميريد" (ثُمَّ
إِنَّكُمْ بَعْدَ ذلِكَ لَمَيِّتُونَ).
***
ولى براى اينكه اين تصور پيش نيايد كه با مردن انسان همه چيز پايان
مىگيرد (پس اين آفرينش با اينهمه شكوه و عظمت براى اين چند روز زندگى امرى بيهوده
بوده است) بلا فاصله مىافزايد:" سپس شما روز قيامت بار ديگر به زندگى باز
مىگرديد و برانگيخته مىشويد" (البته در سطحى عاليتر و در جهانى وسيعتر و
گستردهتر) (ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ
تُبْعَثُونَ).
نكته:
1- اثبات مبدء و معاد با يك دليل-
جالب اينكه در آيات فوق براى اثبات وجود خدا و قدرت و عظمت او از همان دليلى
استفاده شده است كه در سوره حج براى اثبات معاد، و آن مساله مراحل مختلف خلقت
انسان در عالم جنين است و اتفاقا در ذيل همين آيات مورد بحث چنان كه ديديم گريزى
به مساله معاد نيز زده شده است [1]
[1] در آغاز سوره حج ذيل آيات 5 تا 7
در زمينه دلائل معاد از جمله از طريق جنين شناسى بحث كردهايم (به آغاز همين جلد
چهاردهم مراجعه فرمائيد).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 210