قرار دهيد كه آفريننده آسمانها و زمين و هزاران هزار نوع موجود زنده در درياها و صحراها و جنگلها و اعماق زمين است، خداوندى كه حيات و زندگى را در اشكال مختلف و چهره‌هاى بديع و متنوع قرار داده كه هر يك از آنها انسان را به اعجاب و تحسين وا مى‌دارد، آن معبودهاى ضعيف كجا و اين خالق قادر و حكيم كجا؟

سپس اضافه مى‌كند نه تنها قادر نيستند مگسى بيافرينند بلكه از مقابله با يك مگس نيز عاجزند چرا كه" اگر مگس چيزى از آنها را بربايد نمى‌توانند آن را باز پس گيرند"!. (وَ إِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبابُ شَيْئاً لا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ‌).

موجودى به اين ضعيفى و ناتوانى كه حتى در مبارزه با يك مگس شكست مى‌خورد چه جاى اين دارد كه او را حاكم بر سرنوشت خويش بدانند و حلال مشكلات.

آرى" هم اين طلب كنندگان و عابدان ضعيف و ناتوانند و هم آن مطلوبان و معبودان" (ضَعُفَ الطَّالِبُ وَ الْمَطْلُوبُ‌).

در روايات مى‌خوانيم: بت پرستان قريش، بتهايى را كه در اطراف كعبه گرد- آورى كرده بودند آنها را با مشك و عنبر و گاه با زعفران يا عسل مى‌آلودند و اطراف آنها نداى لبيك اللهم لبيك، لبيك لا شريك لك، الا شريك هو لك تملكه و ما ملك! كه بيانگر شرك و بت پرستى آنها و تحريف لبيك موحدان بود سر در مى‌دادند، و اين موجودات پست و بى ارزش را شريك خدا مى‌پنداشتند، ولى مگسها مى‌آمدند و بر آنها مى‌نشستند و آن عسل و زعفران و مشك و عنبر را مى‌ربودند و آنها قدرت بر باز پس گرفتن آن نداشتند! قرآن مجيد همين صحنه را عنوان قرار داده و براى بيان ضعف و ناتوانى بتها و سستى منطق مشركان از آن بهره‌گيرى مى‌كند، مى‌گويد شما خوب نگاه كنيد ببينيد معبودهايتان چگونه زير دست و پاى مگسها قرار گرفته‌اند و قادر به كمترين دفاع از خود نيستند؟! اين چه معبودهاى بى عرضه و بى ارزشى هستند كه شما