به هر حال اين بيخبران دائما در غرور و غفلتند، و اين بدبختى تا پايان جهان هم چنان ادامه دارد.

چنان كه قرآن مى‌فرمايد:

" اين تا زمانى ادامه دارد كه راه بر ياجوج و ماجوج گشوده شود و آنها در سراسر زمين پخش شوند، و از هر بلندى و ارتفاعى با سرعت بگذرند" (حَتَّى إِذا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ‌).

در باره ياجوج و ماجوج و اينكه آنها كدام طائفه بودند؟ و در كجا زندگى داشتند؟ و سرانجام چه مى‌كنند و چه خواهند شد؟ در ذيل آيات 94 به بعد سوره" كهف" بحث كرده‌ايم، و همچنين در مورد سدى كه" ذو القرنين" براى جلوگيرى از نفوذ آنها در يك تنگه كوهستانى ساخت مشروحا بحث شده.

آيا منظور از گشوده شدن اين دو طايفه، شكسته شدن سد آنها و نفوذشان از اين طريق در مناطق ديگر جهان است؟ و يا منظور نفوذ آنها به طور كلى در كره زمين از هر سو و هر ناحيه مى‌باشد؟ آيه فوق صريحا در اين باره سخن نگفته، تنها از انتشار و پراكندگى آنها در كره زمين به عنوان يك نشانه پايان جهان و مقدمه رستاخيز و قيامت ياد كرده است.

" و آن چنان وحشتى سراسر وجود كافران را فرا مى‌گيرد كه چشمهايشان از حركت باز مى‌ايستد و خيره خيره به آن صحنه نگاه مى‌كنند" (فَإِذا هِيَ شاخِصَةٌ أَبْصارُ الَّذِينَ كَفَرُوا).

در اين هنگام پرده‌هاى غرور و غفلت از برابر ديدگانشان كنار مى‌رود و فريادشان بلند مى‌شود" اى واى بر ما ما از اين صحنه در غفلت بوديم" (يا