را از طريق وحى آسمانى انذار كند، روى سخن را به پيامبر ص كرده مى‌گويد:

" به آنها بگو من از پيش خود چيزى نمى‌گويم تنها به وسيله وحى شما را انذار مى‌كنم" (قُلْ إِنَّما أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ‌).

و اگر در دل سخت شما اثر نمى‌گذارد جاى تعجب نيست، و نه دليلى بر نقصان وحى آسمانى، بلكه به خاطر آنست كه" افراد كر، هنگامى كه انذار مى‌شوند سخنان را نمى‌شنوند"! (وَ لا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما يُنْذَرُونَ‌).

گوش شنوا لازم است تا سخن خدا را بشنود، نه گوشهايى كه آن چنان پرده‌هاى گناه و غفلت و غرور بر آنها افتاده كه شنوايى حق را به كلى از دست داده است.