وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ‌:" چرا اين پيامبر غذا مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود"؟! (فرقان- 7).

جمله" ما كانُوا خالِدِينَ‌" نيز تكميلى بر همين معنى است، چرا كه مشركان مى‌گفتند: خوب بود بجاى بشر فرشته‌اى فرستاده مى‌شد، فرشته‌اى كه عمر جاودان داشته باشد و دست مرگ به دامان او دراز نشود! قرآن در پاسخ آنها مى‌گويد: هيچيك از پيامبران پيشين عمر جاويدان نداشتند كه پيامبر اسلام ص داشته باشد.

به هر حال بدون شك- همانگونه كه بارها گفته‌ايم- رهبر انسانها بايد از جنس خودشان باشد، با همان غرائز، عواطف، احساسها، نيازها، و علاقه‌ها، تا دردهاى آنها را لمس كند، و بهترين طريق درمان را با الهام گرفتن از تعليماتش انتخاب نمايد، تا الگو و اسوه‌اى براى همه انسانها باشد و حجت را بر همه تمام كند.

آرى همانگونه كه سنت ما انتخاب كردن رهبران بشر از ميان افراد بشر بود، اين هم سنت ما بود كه در برابر توطئه‌هاى مخالفان از آنها حمايت كنيم و اگر اندرزهاى پى در پى در آنها مؤثر نيفتاد، صفحه زمين را از لوث وجودشان پاك سازيم.