است و طالب علم، حتى اگر برترين استاد شود.

جالب اينكه در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم كه به يكى از يارانش فرمود: ما در هر شب جمعه سرور و شادى خاصى داريم، او عرض كرد خداوند اين شادى را افزون كند اين چه شادى است؟ فرمود:

اذا كان ليلة الجمعة وافى رسول اللَّه (ص) العرش و وافى الأئمة (ع) و وافينا معهم فلا ترد ارواحنا بابداننا الا بعلم مستفاد و لو لا ذلك لانفدنا!:

" هنگامى كه شب جمعه مى‌شود روح پاك پيامبر ص و ارواح ائمه ع و ما با آنها به عرش خدا مى‌روند و ارواح ما به بدنها باز نمى‌گردد مگر با علم و دانش تازه‌اى و اگر چنين نبود، علوم ما پايان مى‌گرفت"! [1] اين مضمون در روايات متعددى با عبارات گوناگون بيان شده و نشان مى‌دهد كه پيامبر و امامان تا پايان جهان بر علم و دانششان افزوده مى‌شود.

در روايت ديگرى از پيامبر گرامى اسلام ص مى‌خوانيم كه فرمود:

اذا اتى على يوم لا ازداد فيه علما يقربنى الى اللَّه فلا بارك اللَّه لى فى طلوع شمسه:

" آن روز كه فرا رسد و علم و دانشى كه مرا به خدا نزديك كند بر علم من افزوده نشود طلوع آفتاب آن روز بر من مبارك مباد"! [2] باز در حديث ديگرى از پيامبر اكرم ص مى‌خوانيم:

اعلم الناس من جمع علم الناس الى علمه، و اكثر الناس قيمة اكثرهم علما و اقل الناس قيمة اقلهم علما:

" داناترين مردم كسى است كه دانش مردم را بر دانش خود بيفزايد، گرانبهاترين مردم كسى است كه از همه داناتر باشد و كم‌بهاترين مردم كسى است كه دانشش از همه كمتر باشد" [3] و اين است ارزش علم از ديدگاه تعليمات اسلام.

[1] تفسير نور الثقلين جلد 3 صفحه 397.

[2] تفسير مجمع البيان و نور الثقلين و صافى ذيل آيات مورد بحث.

[3] سفينة البحار جلد 2 ص 219 (ماده علم).