نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 9
بيانجامد،
تنها در يك شب رخ داد.
3-
كلمه" عبد" نشان مىدهد كه اين افتخار و اكرام به خاطر مقام عبوديت و
بندگى پيامبر ص بود، چرا كه بالاترين مقام براى انسان است كه بنده راستين خدا
باشد، جز بر پيشگاه او جبين نسايد، و در برابر فرمانى جز فرمان او تسليم نگردد، هر
كارى مىكند براى خدا باشد و هر گام برمىدارد رضاى او را بطلبد.
4- همچنين
تعبير به" عبد" نشان مىدهد كه اين سفر در بيدارى واقع شده. و اين سير
جسمانى بوده است نه روحانى، زيرا سير روحانى معنى معقولى جز مساله خواب يا حالتى
شبيه به خواب ندارد، ولى كلمه" عبد" نشان مىدهد كه جسم و جان پيامبر ص
در اين سفر شركت داشته، منتها كسانى كه نتوانستهاند اين اعجاز را درست در فكر خود
هضم كنند احتمال روحانى بودن را به عنوان توجيهى براى آيه ذكر كردهاند، در حالى
كه مىدانيم اگر كسى به ديگرى بگويد من فلان شخص را به فلان نقطه بردم مفهومش اين
نيست كه در عالم خواب يا خيال بوده يا تفكر انديشه او به چنين سيرى پرداخته است.
5- آغاز اين
سير (كه مقدمهاى بر مساله معراج به آسمانها بوده و بعدا دلائل آن ذكر خواهد
شد" مسجد الحرام" در مكه و انتهاى آن" مسجد الاقصى" در"
قدس" بوده است.
البته در
اينكه پيغمبر ص از كنار خانه كعبه به اين سير پرداخت و يا در خانه يكى از بستگانش
بود، (و از آنجا كه به همه شهر مكه گاهى به عنوان احترام، مسجد الحرام گفته مىشود
اين تعبير در آيه ذكر شده است) در ميان مفسران گفتگو است، ولى بدون شك ظاهر آيه
اين است كه مبدء سير او مسجد الحرام بوده است.
6- هدف از
اين سير، مشاهده آيات عظمت الهى بوده، همانگونه كه دنباله
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 9