اسلام خوانده‌ايم كه چگونه پيامبر ص با كنار زدن گروه اول و ميدان دادن به گروه دوم جامعه‌اى ساخت به معنى واقعى كلمه،" توحيدى"، جامعه‌اى كه استعدادهاى نهفته در آن شكوفا گشت و ملاك ارزش و شخصيت، نبوغها و ارزشهاى انسانى و تقوا و دانش و ايمان و جهاد و عمل صالح بود.

و امروز هم تا كوشش براى ساختن چنين جامعه‌اى نكنيم، و با الگو گرفتن از برنامه پيامبر اسلام ص فكر طبقاتى را از طريق تعليم و تربيت و تنظيم قوانين صحيح و اجراى دقيق آنها از مغزها بيرون نكنيم- هر چند استكبار جهانى نپسندد و با آن به مخالفت برخيزد- جامعه سالم و انسانى هرگز نخواهيم داشت.

2- مقايسه زندگى اين جهان و آن جهان-

بارها گفته‌ايم تجسم اعمال يكى از مهمترين مسائل مربوط به رستاخيز است، بايد بدانيم آنچه در آن جهان است بازتاب وسيع و گسترده و تكامل يافته‌اى از اين جهان است، اعمال، افكار، روشهاى اجتماعى ما و خوهاى مختلف اخلاقى در آن جهان تجسم مى‌يابند، و هميشه با ما خواهند بود.

آيات فوق ترسيم زنده‌اى از همين حقيقت است، ثروتمندان ستم پيشه و انحصارگرى كه در اين جهان در سراپرده‌ها تكيه مى‌كردند و سرمست از باده‌ها بودند و سعى داشتند همه چيزشان از مؤمنان تهيدست جدا باشد در آنجا هم" سرادق" و سراپرده‌اى دارند اما از آتش سوزان! چرا كه ظلم در حقيقت آتش سوزانى است كه خرمن زندگى و اميد مستضعفان را محترق مى‌كند.

در آنجا هم نوشابه‌هايى دارند كه تجسمى است از باطن شراب دنيا و نوشابه‌هايى كه از خون دل مردم محروم فراهم شده است، نوشابه‌اى كه به اين ظالمان در آن جهان هديه مى‌شود نه تنها امعاء و احشاء را ميسوزاند بلكه همچون‌