انسان، عجول است" [1] بنا بر اين تنها راه رسيدن به خير و سعادت آنست كه انسان در هر كار قدم مى‌گذارد با نهايت دقت و هوشيارى و دور از هر گونه عجله و شتابزدگى تمام جوانب را بررسى كند و خود را در انتخاب راه، از هر گونه پيشداورى و قضاوتهاى آميخته با هوى و هوس بر كنار دارد، از خدا در اين راه يارى بطلبد تا راه خير و سعادت را بيابد و در پرتگاه و بيراهه گام ننهد.

" ما شب و روز را دو نشانه از نشانه‌هاى خود قرار داديم" (وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ وَ النَّهارَ آيَتَيْنِ‌).

" سپس نشانه شب را محو، و نشانه روز را كه روشنى بخش است به جاى آن قرار داديم" (فَمَحَوْنا آيَةَ اللَّيْلِ وَ جَعَلْنا آيَةَ النَّهارِ مُبْصِرَةً).

و از اين كار دو هدف داشتيم" نخست اينكه از فضل پروردگارتان بهره گيريد" (لِتَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ‌).

شبها به استراحت پردازيد، و روزها به تلاش و كوشش و كار، و در پرتو آن از مواهب الهى بهره گيريد.

هدف ديگر اينكه:" عدد سالها و حساب كارهاى زمان بندى شده خود را بدانيد" (وَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ‌).

" و ما هر چيز را مشخص و روشن ساختيم" (وَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فَصَّلْناهُ تَفْصِيلًا)

[1] نور الثقلين جلد 3 صفحه 141.