[سوره الإسراء (17): آيات 9 تا 12]

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً (9) وَ أَنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً (10) وَ يَدْعُ الْإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَيْرِ وَ كانَ الْإِنْسانُ عَجُولاً (11) وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ وَ النَّهارَ آيَتَيْنِ فَمَحَوْنا آيَةَ اللَّيْلِ وَ جَعَلْنا آيَةَ النَّهارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكُمْ وَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ وَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فَصَّلْناهُ تَفْصِيلاً (12)

ترجمه:

9- اين قرآن به راهى هدايت مى‌كند كه مستقيم‌ترين راههاست، و به مؤمنانى كه عمل صالح انجام مى‌دهند بشارت مى‌دهد كه براى آنها پاداش بزرگى است.

10- و اينكه آنها به قيامت ايمان نمى‌آورند عذاب دردناكى برايشان آماده ساخته‌ايم.

11- و انسان (بر اثر شتابزدگى) بديها را طلب مى‌كند آن گونه كه نيكيها را مى‌طلبد، و انسان همواره عجول است.

12- ما شب و روز را دو نشانه (توحيد و عظمت خود) قرار داديم سپس نشانه شب را محو كرده و نشان روز را روشنى بخش ساختيم، تا فضل پروردگار را (در پرتو آن) بطلبيد (و به تلاش زندگى برخيزيد) و عدد سالها و حساب را بدانيد و هر چيزى را بطور مشخص (و آشكار) بيان كرديم.