نكته‌ها:

1- نقش رهبرى در زندگى انسانها.

قبول زندگى جمعى در حيات انسانها نمى‌تواند از مساله رهبرى جدا باشد، چرا كه براى مشخص كردن خط اصلى يك جمعيت، هميشه نياز به رهبر و پيشوايى است، اصولا پيمودن راه تكامل بدون استفاده از وجود رهبر ممكن نيست، و سر ارسال پيامبران و انتخاب اوصيا براى آنان همين است.

در علم عقائد و كلام نيز با استفاده از قاعده لطف و توجه به نقش رهبر در نظم جامعه و جلوگيرى از انحرافات، بعثت انبياء و لزوم وجود امام در هر زمان اثبات شده است.

تفسير نمونه ؛ ج‌12 ؛ ص203

ا به همان اندازه كه يك رهبر الهى و عالم و صالح، راه وصول انسان را به هدف نهايى، آسان و سريع مى‌كند، تن دادن به رهبرى ائمه كفر و ضلال، او را به پرتگاه بدبختى و شقاوت مى‌افكند.

در تفسير اين آيه در منابع اسلامى، احاديث متعددى وارد شده كه روشنگر مفهوم آيه و هدف از امامت است:

در حديثى كه شيعه و اهل تسنن از امام على بن موسى الرضا ع به سندهاى صحيح نقل كرده‌اند چنين مى‌خوانيم كه آن امام ع از پدرانش از پيامبر ص در تفسير اين آيه نقل فرمود:

يدعى كل اناس بامام زمانهم و كتاب ربهم و سنة نبيهم:

" در آن روز هر قومى همراه امام زمانشان و كتاب پروردگار و سنت پيامبرشان خوانده مى‌شوند" [1] و نيز از امام صادق ع چنين مى‌خوانيم:

الا تحمدون اللَّه اذا كان يوم القيامة فدعا كل قوم الى من يتولونه و دعانا الى رسول اللَّه و فزعتم الينا

[1] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.