فالى اين ترون يذهب بكم الى الجنة و رب الكعبة- قالها ثلاثا-:

" آيا شما حمد و سپاس خدا را بجا نمى‌آوريد؟ هنگامى كه روز قيامت مى‌شود خداوند هر گروهى را با كسى كه ولايت او را پذيرفته مى‌خواند، ما را همراه پيامبر ص و شما را همراه ما، فكر مى‌كنيد در اين حال شما را به كجا مى‌بردند، به خداوند كعبه به سوى بهشت- سه بار امام اين جمله را تكرار كرد- [1]

2- كرامت بنى آدم‌

بنى آدم معمولا در قرآن عنوانى است براى انسانها توأم با مدح و ستايش و احترام، در حالى كه كلمه انسان با صفاتى همانند" ظلوم"" جهول"" هلوع" (كم‌ظرفيت)" ضعيف" طغيانگر، ناسپاس و مانند آن توصيف شده است و اين نشان ميدهد كه بنى آدم به انسان تربيت يافته اشاره مى‌كند و يا حد اقل نظر به استعدادهاى مثبت انسان دارد. (توجه به افتخارات آدم و فضيلت او بر فرشتگان كه در كلمه بنى آدم نهفته شده نيز مؤيد اين معنا است) در حالى كه كلمه انسان به معنى مطلق و گاهى احيانا اشاره به جنبه‌هاى منفى او است. لذا در آيات مورد بحث كه سخن از كرامت و بزرگوارى و فضيلت انسان است تعبير به" بنى آدم" شده. (در مورد معنى انسان در قرآن كريم در جلد 8 تفسير نمونه صفحه 239 به بعد بحث مشروحى داشتيم).

3- نقش رهبرى در اسلام‌

در حديث معروفى كه از امام باقر ع نقل شده هنگامى كه سخن از اركان اصلى اسلام به ميان مى‌آورد" ولايت" (رهبرى) را پنجمين و مهمترين ركن معرفى ميكند در حالى كه نماز كه معرف پيوند خلق با خالق است و روزه كه رمز مبارزه با شهوات است و زكات كه پيوند خلق با خلق است و حج كه جنبه‌هاى‌

[1] مجمع البيان ذيل آيات مورد بحث.