پيامبران ما افراد خارق‌العاده‌گر نيستند كه بنشينند و هر كسى پيشنهادى كند آن را انجام دهند، وظيفه آنها ابلاغ دعوت الهى و تعليم و تربيت و بر پا نمودن حكومت عدل و داد است، منتها بايد براى اثبات رابطه خود با خدا به اندازه كافى معجزه ارائه دهند، همين و بس.

هميشه در برابر دعوت پيامبران، گروهى پاكدل ايمان آورده‌اند و گروهى متعصب و لجوج به بهانه‌جويى و كارشكنى و دشمنى برخاسته‌اند، در گذشته چنين بوده، امروز نيز چنين است.

سپس اضافه مى‌كند:" ما رويايى را كه به تو نشان داديم تنها به عنوان آزمايش مردم بود" (وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ‌).

" همچنين" شجره ملعونه" را كه در قرآن به آن اشاره كرده‌ايم، آن نيز آزمايشى براى مردم است". (وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ‌).

در مورد تفسير اين" رؤيا" و همچنين" شجره ملعونه" در نكات بحث خواهيم كرد.

در پايان اضافه مى‌كند" ما اين كوردلان لجوج را از راههاى مختلف تخويف مى‌كنيم ولى برنامه‌هاى سازنده چيزى جز طغيان و سركشى بر آنها نمى‌افزايد" (وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْياناً كَبِيراً).

چرا كه اگر دل و جان آدمى آماده پذيرش حق نباشد، نه تنها سخن حق‌