كرد، وليد گفت: ان له لحلاوة، و ان عليه لطلاوة، و ان اعلاه لمثمر، و ان اسفله لمغدق، و ما هو قول البشر:" شيرينى خاصى دارد و زيبايى و درخشندگى مخصوصى، شاخه‌هايش پر بار، و ريشه‌هايش پر بركت است، و اين گفتار بشر نيست" [1] در حديث ديگر از پيامبر ص مى‌خوانيم‌

جماع التقوى فى قوله تعالى‌ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ‌:

" مجموعه تقوا در اين گفتار خدا است، كه مى‌فرمايد: خداوند به عدل و احسان فرمان مى‌دهد" [2] از احاديث بالا و احاديث متعدد ديگر به خوبى استفاده مى‌شود كه آيه فوق به عنوان يك دستور العمل كلى اسلامى و يكى از مواد قانون اساسى اسلام و منشور جهانى آن، همواره مورد توجه مسلمانان بوده است، تا آنجا كه طبق حديثى، هر گاه امام باقر ع نماز جمعه مى‌خواند آخرين سخنش در خطبه نماز همين آيه بود و به دنبال آن چنين دعا مى‌كرد:

اللهم اجعلنا ممن‌ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرى‌

:" خداوندا ما را از كسانى قرار ده كه اندرزها را مى‌شنوند و به حالشان مفيد است" سپس از منبر فرود مى‌آمد [3] احياى اصول سه‌گانه عدل و احسان‌ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‌ و مبارزه با انحرافات سه‌گانه فحشاء و منكر و بغى در سطح جهانى، كافى است كه دنيايى آباد و آرام و خالى از هر گونه بدبختى و فساد بسازد، و اگر از ابن مسعود صحابى معروف نقل شده كه" اين آيه جامعترين آيات خير و شر در قرآنست" به همين دليل است.

[1] مجمع البيان ذيل آيه.

[2] نور الثقلين جلد 3 صفحه 78.

[3] كافى طبق نقل تفسير نور الثقلين جلد 3 صفحه 77.