جاذبه محتواى اين آيه و طرز بيان آن چنان است كه در روايتى مى‌خوانيم،" عثمان بن مظعون" كه از صحابه معروف پيامبر اسلام ص است مى‌گويد:

" من در آغاز، اسلام را تنها به طور ظاهرى پذيرفته بودم نه با قلب و جان، دليل آن هم اين بود كه پيامبر ص كرارا پيشنهاد اسلام به من كرد و من هم از روى حيا پذيرفتم، اين وضع هم چنان ادامه يافت تا اينكه روزى خدمتش بودم، ديدم سخت در انديشه فرو رفته است ناگهان چشم خود را به طرف آسمان دوخت، گويى پيامى را دريافت مى‌دارد، وقتى به حال عادى بازگشت از ماجرا پرسيدم، فرمود: آرى هنگامى كه با شما سخن مى‌گفتم ناگهان جبرئيل را مشاهده كردم كه اين آيه را براى من آورد إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى‌ ... پيامبر ص آيه را تا آخر براى من خواند، چنان محتواى آيه در قلب من اثر گذاشت كه از همان ساعت اسلام در جان من نشست، من به سراغ ابو طالب عموى پيامبر ص آمدم و جريان را به او خبر دادم، فرمود:

اى طايفه قريش از محمد ص پيروى كنيد كه هدايت خواهيد شد، زيرا او شما را جز به مكارم اخلاق دعوت نمى‌كند، سپس به سراغ" وليد بن مغيره" (دانشمند معروف عرب و يكى از سران شرك) آمدم و همين آيه را بر او خواندم، او گفت اگر اين سخن از خود محمد ص است بسيار خوب گفته و اگر از پروردگار او است باز هم بسيار خوب است" [1] در حديث ديگرى مى‌خوانيم كه پيامبر ص اين آيه را براى وليد بن مغيره خواند، وليد گفت: فرزند برادر [2] دو باره بخوان، پيامبر ص تكرار

[1] مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.

[2] اين تعبير به خاطر آنست كه وليد بن مغيره عموى ابو جهل و هر دو از قريش بودند.