1- عسل از چه ساخته مى‌شود؟

زنبوران عسل معمولا از ماده قندى مخصوصى كه در ريشه گلها قرار داده شده است ميمكند و آن را جمع آورى مى‌كنند، ولى زنبورشناسان مى‌گويند كار زنبوران تنها استفاده از اين ماده قندى بن گلها نيست، بلكه احيانا از تخمدان گلها و دمبرگها و ميوه‌ها نيز استفاده مى‌كنند كه قرآن از همه اينها تعبير به" مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ‌" (همه ميوه‌ها) كرده است.

جمله عجيبى كه از" مترلينگ" دانشمند زيست‌شناس نقل شده، اهميت تعبير قرآن را آشكار مى‌سازد آنجا كه مى‌گويد:" همين امروز اگر زنبور عسل (اعم از وحشى و اهلى) از بين برود يكصد هزار نوع از گياهها و گلها و ميوه‌هاى ما از بين خواهد رفت، و از كجا كه اصولا تمدن ما از بين نرود؟" [1] (زيرا نقش زنبوران عسل در جابجا كردن گرده‌هاى نر گلها و بارور ساختن گياهان ماده و به دنبال آن پرورش يافتن ميوه‌ها آن قدر عظيم است كه بعضى از دانشمندان حتى آن را از عسل‌سازى زنبوران هم مهمتر مى‌دانند).

در حقيقت آنچه را زنبوران عسل از آن مى‌خورند، بالقوه انواع ميوه‌هايى است كه به كمك آنها، شكل مى‌گيرد و با اين حال چه پر معنى است كلمه" كُلِّ الثَّمَراتِ‌".

2- راههاى مطمئن و رام!

زنبورشناسان با مطالعاتى كه روى اين حشره انجام داده‌اند به اين نتيجه رسيده‌اند كه صبحگاهان گروهى از زنبوران كه ماموران شناسايى گلها هستند از كندو بيرون مى‌آيند و مناطق مختلف پر گل را كشف كرده و به كندو باز مى‌گردند و به اطلاع ديگران مى‌رسانند، حتى سمت و جهت آن را مشخص كرده و فاصله آن را نيز از كندو به اطلاع هموطنان خود مى‌رسانند.

[1] اولين دانشگاه جلد 5 صفحه 55.