نخست مى‌گويد:" آيا اين توطئه‌گرانى كه براى خاموش كردن نور حق به انواع نقشه‌هاى شوم متوسل شدند از عذاب الهى ايمن گشتند كه ممكن است خداوند هر آن آنها را در زمين فرو ببرد"؟! (أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ‌).

آيا بعيد است كه در زمين لرزه وحشتناكى رخ دهد، پوسته زمين بشكافد و دهان باز كند و آنها و همه زندگانيشان را در خود فرو برد، همانگونه كه در تاريخ اقوام، كرارا اتفاق افتاده است؟.

جمله" مَكَرُوا السَّيِّئاتِ‌" به معنى توطئه‌چينى و نقشه كشى براى مقاصد شوم و رسيدن به هدفهاى نادرست مى‌باشد، همانند توطئه‌هايى كه مشركان براى خاموش كردن نور قرآن و نابود كردن پيامبر اسلام و اذيت و آزار مؤمنان مى‌چيدند.

يخسف از ماده" خسف" (بر وزن وصف) به معنى پنهان گشتن و مخفى شدن است، لذا پنهان شدن نور ماه در زير سايه زمين را خسوف مى‌نامند و چاه" مخسوف" به چاهى مى‌گويند كه آب در آن پنهان گردد، و نيز پنهان شدن انسانها و خانه‌ها را در شكاف زمين (شكافى كه بر اثر زلزله‌ها پديد مى‌آيد) خسف مى‌گويند.

سپس اضافه مى‌كند:" يا اينكه هنگامى كه آنها در حال غفلتند عذاب الهى از همانجا كه انتظارش را ندارند به سراغشان بيايد" (أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ‌).

" در حالى كه قادر به فرار از چنگال عذاب نيستند" (فَما هُمْ بِمُعْجِزِينَ‌).