ندارد و دشمن نبايد آن را دستاويز قرار دهد، و گرنه تعليمات پيامبران هم در زمينه اصول عقائد مذهبى، و هم در زمينه مسائل عملى آن چنان با عقل و منطق هماهنگ است كه جايى براى اينگونه تهمتها وجود ندارد.

" بدانيد آنها بدترين وزر و مسئوليت را بر دوش مى‌كشند" (أَلا ساءَ ما يَزِرُونَ‌).

چرا كه گاهى گفتار آنها سبب گمراهى هزاران نفر مى‌شود، چقدر دشوار است كه انسان هم بار گناهان خود را بر دوش كشد و هم بار گناهان هزاران نفر ديگر را، و هر گاه سخنان گمراه كننده آنها باقى بماند و سرچشمه گمراهى نسلها شود بار آنها نيز بر دوششان سنگينى مى‌كند! جمله" ليحملوا" (بايد اين بار را بر دوش كشند) به صورت امر است، مفهومش بيان نتيجه و عاقبت كار است، درست همانند اينكه به كسى مى‌گوئيم اكنون كه اين عمل خلاف را انجام دادى بايد نتيجه آن را تحمل كنى و تلخى آن را بچشى (بعضى از مفسران نيز احتمال داده‌اند كه" لام" ليحملوا لام عاقبت باشد).

" اوزار" جمع" وزر" به معنى بار سنگين و نيز به معنى گناه آمده است و اينكه به وزير،" وزير" گفته مى‌شود براى اينكه مسئوليت سنگينى به دوش مى‌كشد.