و از آنجا كه كشتيها به هنگام حركت آبها را با سينه خود مى‌شكافند به آنها" ماخر" يا" ماخره" مى‌گويند.

اصولا چه كسى اين خاصيت را در ماده‌اى كه كشتى را از آن مى‌سازند قرار داد تا روى آب بايستد، آيا اگر همه چيز از آب سنگين‌تر بود و فشار مخصوص آب نيز نبود، هرگز مى‌توانستيم بر صفحه بى‌كران اقيانوسها حركت كنيم؟

به علاوه چه كسى بادهاى منظم را بر صفحه اقيانوسها به حركت در آورد؟

و يا چه كسى در بخار آن همه قدرت آفريد تا با نيروى آن كشتيهاى موتورى را بر صفحه اقيانوسها به حركت در آوريم؟ آيا هر يك از اينها نعمت بزرگى نيست؟

توجه به اين نكته كه راههاى دريايى از جاده‌هاى خشكى بسيار وسيعتر، كم‌خرج‌تر و آماده‌تر است، و نيز توجه به اينكه كشتيهاى غول‌پيكر كه گاهى به عظمت يك شهر مى‌باشند، عظيمترين وسيله نقليه بشر را تشكيل مى‌دهند عظمت نعمت درياها را براى كشتيرانى واضحتر مى‌كند.

[1] أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ‌ در تقدير" لئلا تميد بكم" يا" كراهة ان تميد بكم" بوده است.