" و به آنها دستور مى‌دهد كه مردم را انذار كنيد و از شرك و بت پرستى بترسانيد، و بگوئيد معبودى جز من نيست" (أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا).

" بنا بر اين تنها از مخالفت من بپرهيزيد" و در برابر من احساس مسئوليت كنيد (فَاتَّقُونِ‌).

در اينكه منظور از" روح" در اين آيه چيست؟ مفسران گفتگوى بسيار كرده‌اند، ولى ظاهر اين است كه منظور از آن، وحى و قرآن و نبوت است كه مايه حيات و زندگى انسانها است.

گرچه بعضى از مفسران، وحى را از قرآن، و هر دو را از نبوت در اينجا جدا كرده‌اند و به صورت سه تفسير بيان داشته‌اند، ولى ظاهر اين است كه همه به يك حقيقت باز مى‌گردد.

و به هر حال" روح" در اينجا جنبه معنوى دارد، و اشاره به هر چيزى است كه مايه حيات دلها است و سبب تربيت نفوس و هدايت عقلها مى‌گردد، همانگونه كه در آيه 24 سوره انفال مى‌خوانيم: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ‌:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اجابت كنيد دعوت خدا و پيامبرش را هنگامى كه شما را به چيزى فرا مى‌خواند كه مايه حيات و زندگى شما است".

و در سوره غافر آيه 15 مى‌خوانيم‌ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ‌:" او روح را به فرمانش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد القا مى‌كند" و در سوره شورى آيه 52 چنين آمده: وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ‌:" اين گونه، روحى را به فرمان خود بر تو وحى فرستاديم، تو پيش از آن، از كتاب و ايمان آگاه نبودى"! روشن است كه" روح" در اين آيات به معنى" قرآن" و" محتواى وحى"